Osiowa spondyloartropatia (Axial SpA) to przewlekły rodzaj zapalenia stawów, którego głównym objawem jest ból zapalny kręgosłupa oraz zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych.

Obejmuje:
* zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) – gdzie zmiany w stawach krzyżowo-biodrowych lub kręgosłupie są widoczne na zdjęciu rentgenowskim

* nieradiograficzna postać spondyloartropatii osiowej (nr axSpA) – gdzie stan zapalny kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych jest widoczny w rezonansie magnetycznym (RM) pod postacią obrzęku szpiku kostnego

Postać osiowa–Axial SpA – rozpoznanie

Do rozpoznania spondyloatropatii osiowej (axSpA, ang. axial spondyloarthritis) korzystamy z kryteriów klasyfikacyjnych Assessment of Spondyloarthritis International Society (ASAS) u chorych poniżej 45 roku z bólem zapalnym pleców utrzymującym się przez co najmniej trzy miesiące konieczne jest rozpoznanie zapalenia stawów krzyżowo-biodrowych w badaniach obrazowych tj. na klasycznych zdjęciach rentgenowskich lub w badaniu metodą rezonansu magnetycznego oraz co najmniej jednego objawu SpA z listy podanej poniżej. W przypadku braku obecności zapalenia w badaniach obrazowych, musi być potwierdzona obecność antygenu HLA B27 i co najmniej dwa objawy z poniższej listy.

Postać osiowa–Axial SpA – objawy

  • ból pleców o charakterze zapalnym pojawiający się przed 40 r.ż.

  • zapalenie stawów obwodowych

  • zapalenie przyczepów ścięgnistych (pięta)

  • zapalenie przedniego odcinka naczyniówki oka (tęczówka i ciało rzęskowe)

  • zapalenie palców (łac. dactylitis)

  • łuszczyca skóry

  • nieswoiste zapalenia jelit (choroba Leśniowskiego – Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego)

  • dobra odpowiedź na niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)

  • SpA w wywiadzie rodzinnym

  • obecność antygenu HLA-B27

  • zwiększone stężenie białka C-reaktywnego (po wykluczeniu innych przyczyn)

Postać osiowa–Axial SpA – stosowane leczenie

  • W I linii stosujemy NLPZ, natomiast w postaciach z dodatkowym zajęciem stawów obwodowych również ks LMPCH jak metotreksat, lefunomid i sulfasalazyna.

  • W II linii stosujemy biologiczne leki modyfikujące przebieg choroby (bLMPCH) z grupy inhibitorów TNF- alfa jak adalimumab, certolizumab, etanercept, golimumamb i infliximab lub leki biologiczne o innym mechanizmie działania jak sekukinumab, ixekizumab i bimekizumab (inhibitor IL-17) oraz inhibitory kinaz janusowych (iJAK) tj. tofacitinib i upadacitinib,

  • Glikortykosteroidy (GKS) podawane są tylko miejscowo tj. dostawowo i w ostrzykiwaniu zapalenia przyczepów ścięgnistych (entesits).

Zapisz się, aby otrzymywać najlepsze oferty i zyskać dostęp do porad naszych ekspertów.
Tematy